Physician Revives a Dying Art: The Physical

[Wanla]

อ.ขจรศักดิ์ I.D. ที่ม.สงขลานครินทร์ เคยบอกผมเมื่อนานมาแล้วว่า "หมาฝรั่งเห่าดังกว่าหมาไทย" หมายถึงว่า คำพูดเดียวกันนั้น ถ้าฝรั่งเป็นผู้พูด ผู้ฟัง (คนไทย) ก็มีแนวโน้มจะรับฟังและเชื่อถือมาก

หรือถ้าคนไทยที่ไป 'ชุบตัว' เมืองนอกมาแล้วเป็นผู้พูด ก็ยังมีแนวโน้มที่ผู้ฟัง (คนไทยด้วยกัน) จะรับฟังมากกว่าคนไทยที่ไม่ได้ไปต่างประเทศ

ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเศร้า (ของชาวไทยเรา) แต่เป็นความจริง (for the most part)

อาจารย์แพทย์ไทยๆ (ที่ยังพอมีแรงอยู่) พยายามชี้ให้น้องๆ เห็นความสำคัญของ clinical skills ซึ่งที่จริง ผมคิดว่า น้องๆ แพทย์ประจำบ้านอายุรศาสตร์ของเรา มีทั้งทัศนคติ (attitude) และการทำได้จริง ที่ไม่เลวทีเดียว

แต่ส่วนที่ยังน่าปรับปรุง ก็ย่อมมีอยู่แล้ว อาทิเช่น การคลำตับ (เคาะ (ไร้สาระ) อยู่นั่นแหละ) การคลำม้ามในท่านอนคะแคง (ชอบเคาะมากกว่าคลำให้ดีๆ อีกเช่นกัน) การดู jugular venous pressure (ไม่ใคร่มีผู้บอกน้องว่า ดูในท่านั่ง upright ก็ได้ โดยค่าปกติคือ ต้องไม่เห็น neck vein เลย ไม่ต้องนั่ง 45 องศาให้ลำบาก พอลำบากก็เลยไม่ใคร่อยากทำ)  การคลำ heart และ neuro exam เป็นต้น

วันนี้ มาดูอาจารย์ฝรั่งดิ้นรนเรื่องนี้บ้างดีกว่า (ที่จริงเป็นคนอินเดีย แต่เป็นอาจารย์แพทย์ที่ Stanford University)

[Wanla]

[Wanla]

[Wanla]